هادی های نزولی

هادی های نزولی یک سیستم حفاظت صاعقه که از ساختمان تحت حفاظت ایزوله نیست ، ممکن است به صورت زیر نصب شود :

• اگر دیوار از مواد غیر قابل اشتعال ساخته شده باشد ، هادی های نزولی را می توان بر روی سطح یا داخل دیوار اجرا گردند .
• بر اساس بند 5.3.1 از استاندارد NFC 17-102 ویرایش 2011 هنگامی که هادی نزولی مسی نیست و روی دیواری از مواد قابل اشتعال قرار می گیرد ، حداقل یکی از شرایط زیر باید رعایت شود تا از هرگونه خطر افزایش دمای هادی های نزولی جلوگیری شود :
• هادی های نزولی باید چنان قرار گیرند که فاصله بین آن ها و دیوار همواره بزرگتر از 0/1 متر باشد . در این شرایط بست های نگهدارنده می توانند در تماس با دیوار باشند .
• زمانیکه نتوان از فاصله کافی مابین هادی نزولی تا یک ماده قابل اشتعال مطمئن شد ، سطح مقطع هادی نزولی فولادی با ظرفیت حرارتی معادل نباید کمتر از mm² 100 باشد .

بر اساس استاندارد NFC 17-102 ویرایش 2011 در سیستم های صاعقه گیر غیر ایزوله باید حداقل 2 هادی نزولی از دو مسیر جداگانه برای توزیع جریان بهتر اجرا گردد .

هادی نزولی باید به گونه ای نصب شود که مسیر آن تا حد ممکن مستقیم باشد ، از کوتاهترین مسیر عبور کرده و دچار خم شدگی شدید نشود .

تصاویر زیر از همان استاندارد اشکال خم هادی نزولی را نشان می دهد .

l: طول حلقه ، بر حسب متر

d: عرض حلقه ، بر حسب متر

بر اساس این استاندارد شعاع خمش نباید کمتر از 20 سانتی متر باشد . خم های ایجاد شده در هادی های نزولی ، ترجیحاً باید در لبه ها ایجاد شود .

هادی های نزولی نباید در امتداد یا بر روی لوله های الکتریکی عبور داده شوند .

از مسیریابی بر روی دیواره های چوبی یا قرنیزها یا به طور کلی موانع باید اجتناب شود. باید اطمینان حاصل شود که مسیرهای هادی نزولی تا حد امکان مستقیم هستند . با این حال ، برای عبور از موانع ، شیب 45 درجه یا کمتر و حداکثر ارتفاع 40 سانتی متر مجاز است (مورد e در شکل بالا)

باید از تشکیل هرگونه حلقه در مسیر جریان هادی نزولی خودداری شود . اما در جایی که ممکن نباشد(مورد f در شکل بالا) ، حداقل شعاع خم شدن هادی نزولی بر اساس محاسبه فاصله جداسازی طبق بند 5.6 و طول l ، (که l = l1 + l2 + l3 ) تعیین می شود .

 لازم است عایق سازی الکتریکی بین پایانه هوایی یا هادی نزولی و بخش های فلزی ساختمان ، تاسیسات فلزی و سیستم های داخلی ، از طریق رعایت فاصله جداسازی S ، بین این قسمت ها فراهم گردد

.

بر اساس استاندارد NFC 17-102 ویرایش 2011 ، هادی های نزولی باید در هر متر توسط سه عدد بست ( هر33 سانتی متر) به سازه متصل گردد . این اتصالات باید برای سطوح مناسب باشند و نصب آنها نباید در آب بند بودن سقف تغییری ایجاد کند . اتصالات باید امکان انبساط حرارتی احتمالی هادی ها را فراهم کنند . دریل کاری هادی های نزولی به منظور اتصال آن ها به سطوح ممنوع است .

برای جلوگیری از ایجاد شوک مکانیکی و حفاظت از هادی نزولی، می بایست هادی نزولی تا فاصله ی حداقل دو متری سطح زمین توسط شیلد مناسب مورد حفاظت قرار گیرد .

اجزای سیستم حفاظت از صاعقه از عناصر زیر تشکیل شده است :

1.  One or more ESEAT
2.  Connection component
3.  One or more specific down-conductors
4.  A test joint for each down-conductor
5. One earth termination for each specific down-conductor
6.  Foundation earth electrode (earthing of the structure)
7.  Electric power cable
8.  Main electric power distribution box with SPD
9.  Main telecom distribution box with SPD
10. Telecom cable with SPD
11. One or more equipotential bonding bars
12. One or more equipotential bondings between earth terminations
13. Disconnectable bonding device
14. One or more equipotential bondings (direct or via an Isolating SparkGap).
15.  Main earthing bar
16. Electric equipment
17.  Metallic pipe
18. One or more equipotential bondings through a spark gap for aerial mast

• همانطور که در تصویر بالا نمایان است (شماره 12)  تمام سیستم های ارتینگ برای یک ساختار یکسان ، باید به هم متصل شوند